Aan het stuur: Christ

G.E.A. Christ was dé pionier van het (katholieke) Buitengewoon. Hij was de eerste directeur van de school voor zwakzinnige kinderen verbonden aan Huize Assissië in Udenhout. Hij werd de eerste voorzitter van de Bond ter bevordering van het R.K. Buitengewoon Onderwijs en de eerste leider van de vakstudie. Bijna dertig jaar lang vervulde Gustav Christ deze taak, naast zijn werk als hoofd van een school voor buitengewoon onderwijs.

Christ overleed in oktober 1957 en werd begraven op het kerkhof van Huize Assissië in Udenhout. Hoezeer Christ zich verbonden voelde met de vakstudie lezen we in het In Memoriam dat P.Prince, voorzitter van het Bondsbestuur schreef: “Hoewel de dokter hem abolute rust had voorgeschreven tobde hij nog op zijn ziekbed over de op handen zijnde examens die hij nog tot in de perfectie had geregeld” . We moeten ons in 2007 goed realiseren dat het studieleiderschap van OSO tot ver in de jaren zestig een éénmansbedrijfje was, zonder enige secretariële ondersteuning. Niet te vergelijken met het management-team, managementassistenten, een meer dan tien-koppig secretariaat, staf, ict, pr- en communicatiemedewerkers, teamleiders, leerroutecoordinatoren. Maar er zijn nu ook wat meer studenten dan toen…
In de zo kenmerkende taal van de jaren vijftig schets Prince de verdiensten van Christ: “Welke vreugde beleefde hij telkens weer bij de examens die een vruchtbare afsluiting waren van een door hem georganiseerde cursus. Hoe vlamde dat grote hart weer op als men een aanval lanceerde op het ons katholiek B.L.O. (…). Ontzaggelijk zijn zijn verdiensten en zijn verworven adeldom zal eens met guldene letters geschreven staan in de historie van het Katholiek Buitengewoon Onderwijs”. Zo ver is het nog niet, wel heeft Christ een prominente plaats in deze canon meer dan verdiend.
Hoezeer Christ verbonden was met zijn werk mag blijken uit het feit dat hij door het onderwijzend personeel van de Assissieschool ter grave gedragen werd terwijl het Bondsbestuur fungeerde als slippendragers.